Eigenlijk is deze boodschap een soort bloemlezing uit de content van drie boeken (zie onder ***), die ons niet onberoerd hebben gelaten...
Je hebt het wellicht ook al ergens in deze, of in een andere, vorm gelezen of gehoord; onderzoekers aan de universiteit van Oxford hebben de impact van de oprukkende robotisering & digitalisering bestudeerd. Met als hamvraag welke de mogelijke gevolgen van deze revolutie voor onze toekomstige tewerkstelling (zouden) zijn…
Volgens dito academische studie zou maar liefst 47 procent van het huidige banenaanbod binnen de 10 jaar op de tocht staan. Nogal wiedes dus dat artificiële intelligentie, nog slimmere algoritmes, big data en op de spits gedreven automatisering voor een aanzwellende angstgolf zorgen in de werkende wereld. Voor ons werkenden en werkzoekenden betekent de verregaande digitalisering en de opkomst van kunstmatige intelligentie immers een nooit geziene uitdaging... voor zij die al dagelijks "comfortabel" met slimme digimachines werken is die uitdaging in wezen niet anders.
Om beroepsmatig te kunnen overleven ten opzichte van al dat slimme geweld hebben we een uitgebreide(re) vaardigheidsbuffer nodig… Vaardigheden die ons helpen om onze complementariteit met intelligente machines te maximaliseren. Welke vaardigheden zijn dat dan, vraagt u zich wellicht af? Is dat...
- hoogkwalitatief, kritisch kunnen denken?
- het aanscherpen van onze creativiteitszin?
- ons een meer nederig en functioneel ego aanmeten?
- meer streven naar gelijkwaardigheid binnen een steeds forser toenemende diversiteit?
- meer waardering opbrengen voor ieders’ individuele eigenheid en toegevoegde waarde?
- of zelfbeheersing in het uiten van onze emoties?
Dat zijn ze zonder uitzondering allemaal… en op een of andere manier zijn ze ook allemaal verbonden met onze andere uitdagingen in de sfeer van interpersoonlijke communicatie.
Hoezo uitdagingen in communicatie?
Intelligente machines & robots zijn in staat een groot deel van ons routinewerk over te nemen. Van zelfs uit hun eigen fouten te leren en zich op eigen rationele houtje efficiënter te ontwikkelen. Alleen… machines hebben geen hart, kennen noch emoties, noch buikgevoel. Een en ander impliceert dat wij als mens finaal nog enkel kunnen excelleren in “hartelijke” dimensies…
Waarom zouden we deze "smart disruption" dan niet eens van de positieve kant bekijken… eindelijk krijgen we meer tijd om ons bezig te houden met waar het voor mensen, die het goed met mekaar menen, echt om gaat: intenser samen werken en ons verder bekwamen in meer afgestemde, empathische en verbindende communicatie.
In 2019 met z’n allen aan de (V)LSD dus? Vragen stellen, Luisteren, Samenvatten en Doorvragen. Het zijn maar enkele van de communicatieve vaardigheden die morgen nog essentiëler zullen zijn om het verschil te maken.
Welke nog? Het leidt geen twijfel dat wanneer je inspirerende verhalen kunt vertellen, kan motiveren en enthousiasmeren, beïnvloeden zeg maar, je meer dan een streep voor zal hebben. En dan is er ook nog Xpliciet (leren) communiceren. Met andere woorden: zeggen wat je te zeggen hebt, op een zo comfortabel mogelijke manier, zonder te oordelen en dus zonder schade te veroorzaken… een kwestie ook van - via je communicatie of bij ontstentenis daaraan - jezelf (en je collega's) niets wijs te maken en derhalve zo weinig mogelijk energie te verliezen… weg met die onuitgesproken emoties en gevoelens (en onderliggende, miskende behoeften) dus! Door jouw mond op een geweldloze manier te “openen” wordt het trouwens een stuk makkelijker je energielekken en die van je medemens te “dichten”.
Communicatie is niet langer een softe, doch wel een essentiële, (over)levensbelangrijke vaardigheid…
Wat volgt klinkt wellicht als een boutade... hard werken en kennis of veel weten zullen morgen niet langer van primaire orde zijn. Daarvoor hebben we toch robots, slimme machines en andere intelligente aanverwanten. Nee, succesvolle en minder succesvolle mensen zullen zich voortaan op een andere manier onderscheiden. Namelijk via hun manier van samen werken met enerzijds de intelligente systemen en anderzijds uiteraard ook met hun medemensen. Met andere woorden via de manier waarop ze luisteren naar de behoeften van hun medepartijen en daarop afgestemd kunnen reageren en verbindend communiceren. Je idee, je verhaal, je product of je visie mag nog zo geniaal zijn, je mag zelfs een ongelofelijke krak zijn in "digiskills", wanneer je de communicatieve vaardigheden ontbeert om anderen te overtuigen, hun verbeelding te prikkelen en te beïnvloeden op hun motivationele drivers, zullen je kansen op succes relatief beperkt blijven…
Sinds jaar en dag is het WeGo's missie om medemensen, die de behoefte voelen, te helpen om zich comfortabeler uit te kunnen drukken over vanzelfsprekende en minder vanzelfsprekende dingen. Dat kan tijdens een meeting zijn, een spreekbeurt, een bilaterale bespreking, het geven en/of ontvangen van feedback of tijdens een privé-aangelegenheid. Daarbij vertrekken we steevast vanuit een gevoel van gelijkwaardigheid en vanuit de vaste overtuiging dat, wanneer je op een verbindende manier zegt (durft te zeggen) wat je te zeggen hebt, bakken extra energie en een bevrijdend gevoel jouw deel zullen zijn… ik spreek uit ervaring. En die wil ik Xpliciet! en graag met jullie delen…
Hartelijke, Xpliciet!e groeten,
Marc
*** bronnen:
- Carmine Gallo “Vijfsterrencommunicatie”
- Edward Hess en Katharine Ludwig “Humility is the New Smart”
- Thomas d’Ansembourg “Stop met aardig zijn”